Kulturalny Płock pojawił się w NoveKino Przedwiośnie, gdzie w sali wystawowej Muzeum Mazowieckiego odbył się wernisaż dorobku artystycznego klasy maturalnej I Prywatnego Liceum Plastycznego im. Władysława Drapiewskiego.
Licznie przybyłych koneserów sztuki powitała Dyrektor I Prywatnego Liceum Plastycznego im. Władysława Drapiewskiego w Płocku Małgorzata Mroczkowska podkreślając, że rok 2018 to XXV-lecie „Plastyka” i dwudziesty już dyplom młodych artystów.
Wychowawca klasy art. plast. prof. Anna Macionek Stańko zaprezentowała swoich uczniów. W krótkim wystąpieniu zatytułowanym „Gwiazdy wieczoru” dokonała takiej oto charakterystyki swoich wychowanków:
- Karolina Boruszewska – nasza gwiazda, laureatka VI Międzynarodowego Konkursu Plastycznego „Pamiętajcie o ogrodach. Przecież stamtąd przyszliście…” w kategorii malarstwo, finalistka Makroregionalnego Przeglądu Uczniów Klas Trzecich Średnich Szkół Plastycznych w Zamościu.
- Barbara Burzyńska – mistrzyni draperii, pejzażu i rzeźby, finalistka Makroregionalnego Przeglądu Uczniów Klas Trzecich Średnich Szkół Plastycznych w Zamościu.
- Karol Cybulski – laureat VI Międzynarodowego Konkursu Plastycznego „Pamiętajcie o ogrodach. Przecież stamtąd przyszliście…” w kategorii grafika.
- Aleksandra Kobza – spadkobierczyni kubistów w sposobie budowania formy, mistrzyni trzeciego wymiaru.
- Dominik Krupiński – po prostu indywidualista.
- Anna Krysztoforska – potrafi doskonale narysować modela nawet z zamkniętymi oczami.
- Weronika Lewandowska – wulkan energii i ekspresji , także artystycznej.
- Kinga Nowacka – wdzięk i talent, dwa w jednym.
- Jakub Makowski – raczej konceptualista i teoretyk sztuki.
- Andżelika Miszczuk – 200 % malarstwa w malarstwie, genialna kolorystka.
- Sandra Pracz-Kudrej – Stypendystka Prezesa Rady Ministrów RP, najlepsza w rysunku, finalistka Makroregionalnego Przeglądu Uczniów Klas Trzecich Średnich Szkół Plastycznych w Zamościu.
- Natalia Rutkowska – talent muzyczny i plastyczny temperament.
- Przemysław Sztupecki – przede wszystkim grafik, ale odnalazł się również w nastrojowym pejzażu malarskim.
- Radosław Sztupecki – mistrz syntezy, zwycięzca III Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego „Autoportret, czyli portret własny”.
- Magdalena Tomaszewska – malarskie zaskoczenie roku.
- Małgorzata Waćkowska – przede wszystkim projektantka, mistrzyni prac dekoratorskich.
- Joanna Wysibirska – udowadnia, że praca i pasja są drogą do sukcesu.
Wsparcia wokalnego udzielił Rafał Siudym z klasy trzeciej „Plastyka”, który zręcznie wykonał okolicznościowy numer „Jak nie my to kto” (Mrozu, „Rollercoaster”).
Warto, żeby młodsi uczniowie raz jeszcze zapoznali się z wystąpieniem Przemysława Sztupeckiego, który zwrócił uwagę na znaczenie m.in. wytrwałej pracy w osiąganiu życiowych celów.
Tak ważne jest by mówić: Zrób to, nie odkładaj tego na później – co powtarzała nam często nasza pani profesor Anna Macionek Stańko (dopowiadając: bo i tak nie masz czasu, tyle lekcji nam jeszcze przepadnie), mówiła nam: nie bój się tego zrobić, weź drugą kartkę i rysuj jeszcze raz do skutku (dopowiadając: mówiłam, żebyście robili szkice, to byście nie narzekali teraz). Człowiek ma prawo się bać, bo tylko idiota się nie boi. A czym jest odwaga? To cztery elementy.
Pierwszy element – to zaufanie. Do siebie – to jeden z największych życiowych kapitałów – ufać sobie: dam radę (?), a jak nie? Dam, a jak się przewrócę? To się podniosę – to tak jak z nauką chodzenia, gdy rodzice mówią: „brawo, chodzisz”, a równie dobrze mogliby powiedzieć: „daj spokój, trzy dni próbujesz – nie będziesz chodził”. Jasiu już po dwóch dniach chodził.
U nas tak wygląda nauka rysowania, gdy wszyscy mówią: „ale Ty masz talent, będzie z Ciebie wielki artysta”. To co tu zobaczycie, to tylko może 10% talentu, reszta to godziny spędzone w domu czy szkole na rysowaniu. To setki razy powtarzania naszej pani profesor: „RÓB SZKICE… ”. Zaufanie do siebie, to nie to samo, co wiara w siebie – zaufanie wynika z doświadczenia. Część tych, którzy nazywają siebie dorosłymi, mogą tego nie zrozumieć, że młodzi ludzie również mają jakieś doświadczenie, jak i swoje problemy. Jednak od samego początku dostajemy lekcje życia, chociażby podczas nauki chodzenia.
Drugi element – to ryzyko. Bez ryzyka nie ma biznesu, bez ryzyka nie ma przyszłości, bez ryzyka nie ma jednego kroku. Gdybym nie zaryzykował trzy lata temu, nie było by mnie tu, nie poznałbym tych wszystkich wspaniałych ludzi, nie zdobyłbym tych wszystkich doświadczeń. Jednak, by zaryzykować, trzeba zaufać sobie.
Trzeci element – to decyzje. Decyzje, które powinny zapadać nie tyle w umyśle, co w sercu. Te prawdziwe projekty realizuje się z pozycji serca, w umyśle są przeprowadzane przede wszystkim kalkulacje: czy się opłaca, czy się nie opłaca (?). Nie mielibyśmy takich telefonów, sprzętów jak dziś, gdyby ludzie kalkulowali jedynie czy się opłaca, czy się nie opłaca.
Ostatni element – to zaangażowanie. Życie z pasją – gdyby nie ona, nic by nikomu się nie chciało, nic by nie powstało. Oglądając te małe dzieła, proszę Was o jedno – pamiętajcie, że to nie tylko kawałek papieru, czy płótna z farbą – to przede wszystkim nasze wspomnienia, godziny spędzone w pracowni malarstwa, rysunku czy w sali komputerowej. Godziny spędzone na zawieraniu przyjaźni, na odkrywaniu siebie, na rozmowach spędzonych przy kubku kawy, herbaty czy wody – byleby ze szklanej butelki, nie plastikowej.
Za Wami znajduje się stolik z poczęstunkiem, a na nim kieliszki z winem. Każdy kto ma ochotę, niech sięgnie po lampkę wina, ponieważ z tego miejsca chciałbym wnieść toast za Was wszystkich, którzy przybyli… Jednak zwłaszcza za Nas, których czeka jeszcze obrona dyplomu. Za Nas, którym życzę jak najlepszych wyników z matury oraz wymarzonych studiów, przed którymi czeka jeszcze długa droga do bycia dorosłym…
Dziękuję za uwagę, zapraszam do oglądania wystawy.
Tak tworzymy najnowszą historię sztuki polskiej.
