42 uczestników, w tym Marka Mroczkowskiego i Karolinę Wilczyńską, z 35 szkół plastycznych z całej Polski powitali dyrektor Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Gersona Paweł Kasprzak i wicedyrektor Centrum Edukacji Artystycznej Iwona Skowron.
Prezentację III tomu podręcznika do historii sztuki Ars longa Przemiany sztuki od Panteonu paryskiego do Błędnego koła otworzyła redaktor prowadząca Bożena Kawenczyńska, która poinformowała, że publikacja drukiem i rozesłanie egzemplarzy do bibliotek szkół plastycznych nastąpi w lutym 2024 roku, zaś publikacja podręcznika w formie PDF na stronie Centrum Edukacji Artystycznej będzie na przełomie stycznia i lutego przyszłego roku.
Z kolei tom IV jest już napisany, głównym problemem jest prawo własności i prawo autorskie, a zatem dotarcie do właścicieli i spadkobierców, następnie uzyskanie zgód na włączenie do publikacji, co niestety, nie zawsze ma miejsce. W dalszej kolejności nastąpiła właściwa prezentacja podręcznika, a jego konstrukcję i treści omówili autorzy doktor Beata Lewińska i Wojciech Jerzy Kieler.
Dagmara Siuda-Rusinek z Centralnej Komisji Egzaminacyjnej przedstawiła wnioski dotyczące nowej formuły matury z historii sztuki (test przeplatany pytaniami dotyczącymi analizy dzieł i wypracowanie). Proste zadania wymagające opisu (autor, tytuł, wiek, lokalizacja, styl/kierunek) stanowią poziom trudny lub bardzo trudny, np. zaledwie co piąty maturzysta potrafił rozpoznać na zdjęciu i nazwać Plac św. Piotra i podać nazwisko twórcy układu przestrzennego. Najtrudniejsze okazują się zadania dotyczące sztuki polskiej oraz sztuki XX w., zwłaszcza II połowy.
W analizie trudność sprawiają zadania typu: wymień trzy cechy kompozycji/bryły, określ kierunek/styl dzieła i uzasadnij, rozstrzygnij i uzasadnij, porównaj. Najczęstsze błędy to powtarzanie cech lub podawanie dowolnych, nieprecyzyjne określenia, ogólnikowość sformułowań.
W wypracowaniach najczęściej błędny dobór przykładów, wykraczanie poza ramy czasowe tematu, niespełnianie wymogów tematu poprzez np. podanie trzech dzieł malarskich zamiast odwołania się do trzech dzieł reprezentujących różne dziedziny sztuki, nagminny brak KONTEKSTÓW (podkreślenie w prezentacji), religijnych, historycznych, politycznych, kulturowych, społecznych, literackich etc.
Najczęstsze błędy w kompozycji i strukturze wypracowania: treści nie są organizowane problemowo, wnioski nie wynikają z toku wypowiedzi. Należy zwrócić uwagę na slajd z czteropunktowym podsumowaniem wniosków.
Prezentacja przygotowana została przez Centralną Komisję Egzaminacyjną – niestety, nie bez błędów językowych, w tym ortograficznych.
