Jeszcze przed oficjalnym otwarciem tegorocznej wystawy aneksu do dyplomu uczniów klasy czwartej I Prywatnego Liceum Plastycznego w Płocku ekspozycję zwiedził wybitny polski aktor Jan Nowicki oraz znany rysownik, ilustrator i scenograf „Piwnicy pod Baranami” Sebastian Kudas. W rolę przewodników gości z Krakowa wcielili się nasi młodzi artyści plastycy Bartosz Bębenista, Tomasz Zbyszyński i Agata Giżyńska.
Wyeksponowane na dwóch kondygnacjach foyer Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego prace uczniów płockiego „Plastyka” wzbudziły duże zainteresowanie zwiedzających. Ze szczególną uwagą spotkały się między innymi pejzaże. I nic w tym dziwnego, skoro urodzony niedaleko Włocławka krakowski aktor zakupił w Krzewencie pod Kowalem dom letniskowy nad jeziorem, by tu właśnie, na Pojezierzu Gostynińsko-Włocławskim, cenić uroki natury. A skądinąd wiadomo, że posiada tu między innymi “kozę, trzy konie, dwa psy, koty”… (“Gram w momentach dla mnie szczególnych.” Z Janem Nowickim rozmawia Lena Szatkowska, “Tygodnik Płocki” Nr 10 z 8 marca 2011 roku).
Jan Nowicki związany jest z kręgiem twórców obchodzącego właśnie 55-lecie kabaretu „Piwnica pod Baranami”. Ponad trzydzieści lat przyjaźnił się z jego legendarnym twórcą i konferansjerem Piotrem Skrzyneckim. Przez pięć lat umieszczał w „Przekroju” listy do zmarłego przyjaciela.
Wydane w formie książkowej z ilustracjami Sebastiana Kudasa, związanego od 1995 roku dzięki Piotrowi Skrzyneckiemu z „Piwnicą pod Baranami”, stały się kanwą spektaklu „Rozmowy z Piotrem”. Jan Nowicki zrealizował go na Scenie Kameralnej Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku, a scenografię stworzył Sebastian Kudas. Prapremierę sztuki poprzedziła wystawa prac uczniów płockiego „Plastyka”.
Zdjęcia: Małgorzata Ziemkiewicz – klasa IV I Prywatnego Liceum Plastycznego w Płocku
JAN NOWICKI urodził się 5 listopada 1939 roku w Kowalu w pobliżu Włocławka. Wybitny polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, także pedagog akademicki. Studiował na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (1958-1960). Ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1964). Był prodziekanem Wydziału Aktorskiego (1973-1974), związany z uczelnią krakowską jako wykładowca.
Zaliczany jest do najwybitniejszych absolwentów Wydziału Aktorskiego krakowskiej PWST obok m.in. Gustawa Holoubka, Jerzego Jarockiego, Zbigniewa Cybulskiego, Leszka Herdegena, Kaliny Jędrusik, Bogumiła Kobieli, Jerzego Grotowskiego, Zofii Kucówny, Anny Polony, Marka Walczewskiego, Janusza Zakrzeńskiego, Jerzego Bińczyckiego, Teresy Budzisz-Krzyżanowskiej, Anny Seniuk, Ewy Demarczyk, Jana Peszka, Olgierda Łukaszewicza, Wojciecha Pszoniaka, Henryka Talara, Jerzego Treli, Jerzego Stuhra, Anny Dymnej, Bogusława Lindy, Jana Frycza, Krzysztofa Globisza, Doroty Segdy, Magdaleny Cieleckiej i Mai Ostaszewskiej. http://www.pwst.krakow.pl/?strona=1&lp=4
Od początku związany z Narodowym Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie Wśród wielu znamienitych kreacji teatralnych wymienić można chociażby takie, jak: rola Artura w „Tangu” Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego (1965), Mikołaja Stawrogina w „Biesach” Dostojewskiego w reżyserii Andrzeja Wajdy (1971), Józefa K. w „Procesie” Kafki w reżyserii Jerzego Jarockiego (1973), Wielkiego Księcia w „Nocy Listopadowej” Wyspiańskiego w reżyserii Andrzeja Wajdy (1974), czy wreszcie rola Rogożyna w „Nastazji Filipownej” (wg „Idioty” Dostojewskiego) w reżyserii Andrzeja Wajdy (1977) http://www.stary-teatr.krakow.pl/
Równocześnie grał na srebrnym ekranie, a następnie także w produkcjach Telewizji Polskiej. Wystąpił w kilkudziesięciu filmach, współpracował z tak znanymi reżyserami jak m.in. Aleksander Ford, Krzysztof Zanussi, Andrzej Wajda, Jerzy Hoffman, Jerzy Gruza, Jerzy Skolimowski, Andrzej Żuławski, Sylwester Chęciński, Wojciech Has, Filip Bajon, Wojciech Marczewski. Wystąpił również w wielu filmach węgierskich w reżyserii swej pierwszej żony Marty Mészáros.
Jan Nowicki to jedna z najbardziej wyrazistych osobowości aktorskich polskiego teatru, kina i telewizji. Jerzy Jarocki mówił o nim: „…kobieciarz, karciarz (Szu), Książę (Konstanty), Józef K. u Kafki, kluczowy kina kreator, kapryśny kapitalista, mody kreator, korny katolik z Kowala…”
Dnia 1 czerwca 2007 roku był narratorem w premierowym wykonaniu kantaty „Zakochani w Krakowie”. Przedstawienie miało miejsce na Rynku Głównym w Krakowie i skomponowane zostało z okazji obchodów 750-lecia lokacji miasta. Od 2006 roku członek Rady Programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. Członek Partii Dobrego Humoru.
Odznaczony m.in.: Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2001), Złotym Krzyżem Zasługi (1977), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1976), Złotym Medalem”Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005), Krzyżem Oficerskim Orderu Republiki Węgierskiej (2006). Podczas III Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd (1998).
SEBASTIAN LUDWIK KUDAS urodził się 31 sierpnia 1978 roku w Krakowie. Polski rysownik, ilustrator, scenograf. Zaangażowany przez Piotra Skrzyneckiego do „Piwnicy pod Baranami”, gdzie od 1995 roku zaprojektował kilkadziesiąt scenografii do programów i recitali realizowanych w Krakowie, a także Chicago, Malmö, Nowym Jorku, Oslo, Sztokholmie, Toronto, Wiedniu. Współpracował z Antonim Krauze przy realizacji filmu dokumentalnego o Wisławie Szymborskiej i „Piwnicy pod Baranami”. http://www.piwnicapodbaranami.krakow.pl
Poza ilustracjami do książki Jana Nowickiego tworzył również m.in. dla Jacka Kaczmarskiego, Ewy Lipskiej, Janusza Radka, Wisławy Szymborskiej. Z Janem Kantym Pawluśkiewiczem i Grzegorzem Turnauem założył „Chwilową Grupę Artystyczną TRIO” (1999).
Swoje rysunki pokazywał na wystawach w Krakowie oraz w Częstochowie, Sandomierzu, Sopocie, Tarnobrzegu oraz Niemczech (Norymberga) i Austrii (Ebenfurth i Wiedeń). Współpracował z „Dziennikiem Polskim”, „Przekrojem” i „Zwierciadłem”. Obecnie związany z miesięcznikiem „Bluszcz”.
W 1997 roku wybrany do Rady Artystycznej “Piwnicy pod Baranami”. W 2007 otrzymał Nagrodę im. Wiesława Dymnego, przyznawaną za wszechstronną działalność artystyczną przez Fundację im. Wiesława Dymnego z siedzibą w Montrealu. http://www.piwnicapodbaranami.krakow.pl/galerie/kudas/sebastian.html
PRZYPOWIEŚĆ O SEBASTIANIE KUDASIE – Barbara Stępniak-Wilk, “Piwnica pod Baranami”
O zmroku, kiedy anioły
lecą jak ćmy do lamp miasta
z tajemnych piwnic na łowy
wyrusza Kudas Sebastian
Niby że wizja, natchnienie
tymczasem pod latarniami
w anioły ciężkim sumieniem
ciska całymi nocami
Ma mocny klej w wielkiej tubie
i długą i ostrą pikę
i co z anioła uskubie,
to skleja i rżnie artychę
Jak sklei w jedno już ciało
włos, skrzydło, z buta sznurówkę
to myśli człowiek, że anioł
jest urodzonym półgłówkiem
Raz go anioły dopadły
na części sto rozerwały
i co się dało – rozkradły
a z resztek tak posklejały
że proszę – jak dziś wygląda:
jaki niewinny, jak piękny!
Rzec można – istna Giocconda
gdy trochę choć uśmiechnięty
Nie dajcie zwieść się. Gdy dnieje
widać jak w aureol blaskach
z piką skrwawioną i klejem
powraca Kudas Sebastian
http://www.piwnicapodbaranami.krakow.pl/piosenki/kudas.html
